Ergens in de tweede helft van de 19e eeuw wordt in de grote steden rond de Rio de la Plate een nieuw muziekfenomeen geboren: De Argentijnse Tango.

Deze steden werden in deze tijd overspoeld met immigranten uit Italië, Spanje en andere landen. Zo ontstond er een bijzondere samenleving, want het waren vrijwel allemaal mannen. Op een bepaald moment bestond de bevolking van Buenos Aires voor 70% uit mannen!

De immigranten luisteren naar elkaars cultuur en versmelten zo in taal, gewoontes, dans en muziek. In de woonkazernes en café’s worden nieuwe pasjes en figuren bedacht en geoefend, om laat in de nacht nog eens uit te proberen met de dames uit de bordelen(!).

De Tango is vooral een uiting van het leven in het Rio de la Plata gebied. De teksten pasten uiteraard bij het milieu waarin ze ontstonden en waren vaak uitgesproken grof. Daardoor heeft het lang geduurd voor de tango geaccepteerd werd door de hogere sociale klassen in Argentinië.

Toen de dans de oceaan overstak naar Parijs, was Europa al snel in de ban van de klanken en bewegingen.

Tegenwoordig is het zo dat je elke dag van de week wel op meerdere plekken de Argentijnse Tango kunt dansen. Dit worden “salons” of “milonga’s” genoemd.